ο Ποιητής

  
1.
στο τέλος γκρεμίστηκε σχεδόν το σπίτι
γεμάτο γάτες και βιβλία
αλλά Αυτός
συνέχισε να λύνει Αρχαίες Ασκήσεις

για το μνημειώδες έργο του
"Γεωμετρία για Γάτες"
και να γράφει απίστευτα όμορφα ποιήματα .
2.
Το καλοκαίρι στο σαλόνι
όπου ανάμεσα στις πολυθρόνες φύτρωσαν καλάμια
κάτω από τις μεγάλες τρύπες της στέγης
και τον χειμώνα
στο μόνο στεγνό μέρος το σπιτιού
κάτω από μια σκάλα
που έστεκε κι εκείνη ,έτσι, χωρίς νόημα πια.
3.
τις κρύες νύχτες
που κουλουριαζόταν κάτω από τη σκάλα
ένας ένας έρχονταν οι γάτοι
και κουλουριάζονταν πάνω του
να μην κρυώνει
κι ένα μικρό γατάκι
στ αυτί του
του υπαγόρευε
το επόμενο ποίημα
για το άρρητο.

Ψ.Κ.

προσκυνητάρι

πρόλαβα και την είδα

Κυριακή πρωί στην μεσαία λωρίδα

της φαρδιάς λεωφόρου

με τα σαστισμένα δέντρα

που δε μπορούν να καταλάβουν

γιατί δε τα ‘κοψαν μαζί με τ’ άλλα,

τελείως αδιάφορη για τους οδηγούς

που ανόητοι

φαντάζονται τη ξένη δύναμη για δική τους,

να φροντίζει σκυφτή το προσκυνητάρι.

χαρούμενη

σα τη μάνα που φέρνει το πρωινό γάλα

ή σα τη γυναίκα

που φέρνει το πρωινό καφέ .

Αυτή κι ο νεκρός της στη μέση της αδυσώπητης πόλης

κάτω από τα σαστισμένα δέντρα

κι οι δικοί μου νεκροί

που με περιμένουν

με εκείνη την απίστευτη αγάπη της ερημιάς

και την ακατανόητη χαρά των νεκρών

κάθε φορά που τους θυμόμαστε.