CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

Τρίτη 3 Ιουλίου 2007

Οι γέροι μερακλήδες


Στου Φουρτούνα τη ταβέρνα

Έτσι όπως τρέχω με το αμάξι μου
στους χειμωνιάτικους δρόμους
του κάμπου
και κάνει κρύο και είναι νύκτα
καμιά στιγμή θα βρεθώ
χωρίς να το καταλάβω
στου Φουρτούνα τη ταβέρνα.

Στη αυλή η Φουρτούνενα μεθυσμένη
να βγάζει τα ψωμιά από το φούρνο
δεμένοι οι σκύλοι
και το Μαριώ να κουνιέται και να φωνάζει
-Πατέρα έ Πατέρα
πασίχαρο
να βγει ο Φουρτούνας στην υποδοχή.


Τι άλλο θέλει ο άνθρωπος
να ευτυχίσει στη μέση του κάμπου..


Μια ταβέρνα θέλει
να εμφανιστεί σα το Μινώταυρο
ξαφνικά μπροστά του στο λαβύρινθο του κάμπου



Μια μεθυσμένη ταβερνιάρισσα
να θυμάται τα νιάτα της
τις μικρές ώρες
στα γόνατά μας,
το Μαριώ νάχομε αφορμή
να δερνόμαστε
στα φεγγαρόφωτα λιόφυτα
έτσι και παραπιούμε
και δε κάνομε καλά τα νιάτα μας
και προπάντων
το Φουρτούνα γεμάτο κατανόηση
για τα πάθη των ανθρώπων
να δέρνει τη Φουρτούνενα και το Μαριώ
εκ των προτέρων
αλλά με στοργή
για τη μεγάλη των γυναικών καρδιά
εκεί στα λιόφυτα.


Θεός συχωρέσει.


Μόνο το Μαριώ ζει
και μείς κάτι γέροι μερακλήδες
να ψάχνομε όλη νύχτα
τον έρημο κάμπο

Δεν υπάρχουν σχόλια: