Ο κλέφτης της οργής

Έκανε κάτι μεγάλες δρασκελιές
στο ανήφορο
φορούσε κάτι τεράστια γυαλιά
του άρεσαν
αυτά που φοράνε οι μοτοσικλετιστές
με κοίταξε που έψαχνα το βλέμμα του
και κοντοστάθηκε
μέρα μεσημέρι στον τεράστιο κόσμο
που ζούμε και οι δύο
αυτός τρελός που πήγαινε στά καφενεία
και γώ που κοίταζα τα μάτια του
-δυο τεράστιους μαγνήτες της οργής-

Εφυγε κάτω από το ήλιο
με μεγάλες δρασκελιές
για το αδυσώπητο καφενείο
να κλέψει
την οργή και των άλλων
που περίμεναν τη σειρά τους.


..... ο διάλογος με την Nikareti από το λογόκηπο

Re: Ο κλέφτης της οργής
από Nikareti
πολύ original τελικά το διαβάζω και το ξαναδιαβάζω, έρχεται λοιπόν ο κλέφτης της οργής, έχω την εντύπωση όμως πως δεν την κλέβει πραγματικά, με τα μάτια-μαγνήτες παίρνει ένα μέρος αναγκαστικά, δεν μπορεί να βγει εντελώς από μέσα μας η οργή, μόνο να εκτονωθεί ίσως.

Re: Ο κλέφτης της οργής από keadas
Όντως την έκλεβε ! Μάλλον αυτό είχε μάθει να κάνει από παιδί και το έκανε όπως κάνομε όλοι τη δουλειά μας.
Είχα παρατηρήσει ότι όποτε τον έβλεπα –χωρίς ποτέ να πούμε τίποτε-με άλλαζε ψυχικά
και αυτό που γράφω εδώ ήταν η τελευταία μας συνάντηση.
Αυτοκτόνησε .

Re: Re: Ο κλέφτης της οργής από Nikareti
μάλιστα! Αυτή η πληροφορία υπάρχει στο ποίημα, γιατί τον κλέφτη τον λυπήθηκα τρομερά και σκεφτόμουν τι τρομερό να του συνέβη και όντως του συνέβη το τρομερότερο.