CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2007

Καθώς ψυχορραγώ


…..βυθίζω το αριστερό μου χέρι στο βράχο.
Είναι φτιαγμένος από αρχαίο χρόνο και φωτιά.

Ο θάνατος είναι μια τούφα ξερά χρυσά χόρτα
στις όχθες του.
Κάτι φωνές πετούν αργά από τη μια μεριά του φαραγγιού στη άλλη.

Κλαίνε οι τρεις γιοί μου και νιώθω ήσυχος
το τραπέζι , το σπίτι, τα βουνά .. όλα !
όλα είναι φτιαγμένα από χρόνο
όπως τα κύματα από νερό
όπως τα σύννεφα από ομίχλη

Όχι όλα
Εγώ είμαι σα δέντρο!
κλωνάρια κλωναράκια
σχέδια διακλαδώσεις
από κάτι που δεν είναι χρόνος
είμαι κάτι μέσα στο χρόνο
εύθραυστο σα τη ζάχαρη
που κρουστάλλιασε
σε παλιό γλυκό πιοτό.

Ήρθαν οι πεθαμένοι
να βοηθήσουν
είναι δύσκολο να είσαι νεκρός.
Είμαι δυσκίνητος και σαστισμένος
σέρνω
κομμάτια της ζωής μου
ένα μεγάλο βράχο
στη μέση του νοτικού γκρεμού
τα καλάμια της αυλής
θερινά μεσημέρια
και ένα κομμάτι θάλασσα
ένα εκκλησάκι μυστικό στην αποθήκη
το αίμα που χύθηκε μια Άνοιξη.

Φύγαν όλοι ζωντανοί και πεθαμένοι.
Φυσά ο άνεμος
ακούω τους σκύλους που γαυγίζουν μακριά
αγανακτισμένους από τη μοναξιά
ανεβαίνει η νύχτα από τα φαράγγια…

Έμεινε μόνο το φεγγάρι
να καρφώνει αμίλητο
το χρόνο
στο βράχο

6 σχόλια:

meril είπε...

Ποιητής είναι αυτός που γυμνώνει τα μέσα του τα γδαρμένα.... που τρέφεται απ' το αίμα της ψυχής του..
Σκέψου τώρα αν το αποδέχεσαι για σένα...

Υ.Γ.Καλές γιορτές

Λορελάη είπε...

Καιάδα, ποίηση δεν είναι μόνο οι στίχοι.
Ποίηση είναι εκείνο που σε κάνει να βγαίνεις στους γκρεμούς και κάτω από τα πόδια σου ο ίλιγγος του κόσμου. Κι αν σε ρουφήξει, φτάνει που το έζησες.

ποίηση είναι ακόμη το:
"κάτι φωνές πετούν αργά από τη μια μεριά του φαραγγιού στην άλλη"
ή το: "ένα εκκλησάκι μυστικό στην αποθήκη"

καλές γιορτές νάχεις, με ανθρώπους και στιγμές "ποιητικές"
(γιατί "είναι δύσκολο να είσαι νεκρός")

Βάσσια είπε...

Υπέροχο!!!!
Κι αυτό το τέλος..

"Έμεινε μόνο το φεγγάρι
να καρφώνει αμίλητο το χρόνο στο βράχο"

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΤΩΝ ΚΡΕΜΝΩΝ ..
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΓΡΑΦΗ
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ
Να είσαι καλά αδελφέ.....

Γιαννης Τολιας είπε...

Ακούω τις κραυγές των βράχων
που πάνω τους σπάζουν
τα κοπίδια των λέξεών σου

Τις ευχές μου

Μονωδός

keadas είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.