CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2008

Οι άνεμοι της Ανοιξης


photo Georgios Bond-Kontaxis

Φυσούν πάλι οι παράξενοι άνεμοι της Άνοιξης.
Περνούν χαμηλά και ξεριζώνουν από τα χώματα το Χειμώνα
Περνούν χαμηλά και γδέρνουν τη καρδιά μας.
Θέλω να βάλω τα σίδερα στη φωτιά
Θέλω να βγω τη νύχτα
να κυνηγήσω τα αγρίμια μου στα ορεινά μονοπάτια
ξυπόλητος
εκεί που την είχα βρει κάποτε χαμένη
πεσμένη στα τέσσερα , ξυπόλητη, γυμνή
Είχε λυσσάξει και δάγκωνε
απαρηγόρητη
Οι άνεμοι γδύσανε τη καρδιά της και πονούσε.
……………
Σκέφτομαι τα σίδερα και τη φωτιά
σκέφτομαι τα αγρίμια
κ ύστερα πάλι...
φυσούν οι άνεμοι της άνοιξης
μα φυσούν χαμηλά
δε ταράζουν τα αγέρωχα σύννεφα

Δε φοβάμαι πια την Άνοιξη
φοβάμαι την ανάμνησή της.

8 σχόλια:

meril είπε...

Αυτό το ποίημα είναι σαν την άνοιξη. Σαρωτικό.
Και μη λες πως δεν την φοβάσαι πια. Πάντα θα ρχεται άνεμος βίαιος .....

gyristroula2 είπε...

Πολύ ενδιαφέρον, σκληρό περίβλημα, μαλακός πυρήνας. Οι παράξενοι άνεμοι που γδέρνουν την ψυχή, τα θηρία, τα σίδερα, κι ο φόβος μιας ανάμνησης. Κρύβεται καλά αυτός ο φόβος...

Βάσσια είπε...

!!
Ταξίδι!
(αναρωτιέμαι Καιάδα, έχεις εκδόσει κείμενά σου);

keadas είπε...

@Meril
όταν φυσουν οι άνεμοι
ότι κι αν βρούν το πέρνουν..

@γυριστρούλα
έχεις οξύ βλέμμα

@Βάσια πάντα χαίρομαι την επικοινονία σου!

akb8862 είπε...

Eιναι να μη φοβάσαι την ανάμνησή της...Περνούν τα χρόνια,αυτή μένει,εμείς αλλάζουμε & μάς θυμίζει συνεχώς πώς ήμασταν αλλιώς...
Μου άρεσε και τούτο το ποίημα σου.Έχει μια όμορφη περιδίνιση εικόνων στη γραφή...

ellinida είπε...

Εχεις πρόσκληση στο μπλογκ μου.:)

roadartist είπε...

Καλησπέρα. Για καποιο λογο σβήστηκε το σχολιο σου στο blog σου (εσυ το διεγραψες? κατα λαθος?) .. ήρθε ομως στο email μου..χιλια ευχαριστω εστω κ απο εδω για την ομορφη φωτογραφια .. σαν απεικονιση του ποιηματος..
Να'σαι καλα!

Μαρινα ..... είπε...

Σε ευχαριστω γι αυτο που ακουμπησες...

σε ευχαριστω...

με επανοδου υποσχεση
μια καληνυχτα ακουμπω....