Οι άνεμοι της Ανοιξης

photo Georgios Bond-Kontaxis

Φυσούν πάλι οι παράξενοι άνεμοι της Άνοιξης.
Περνούν χαμηλά και ξεριζώνουν από τα χώματα το Χειμώνα
Περνούν χαμηλά και γδέρνουν τη καρδιά μας.
Θέλω να βάλω τα σίδερα στη φωτιά
Θέλω να βγω τη νύχτα
να κυνηγήσω τα αγρίμια μου στα ορεινά μονοπάτια
ξυπόλητος
εκεί που την είχα βρει κάποτε χαμένη
πεσμένη στα τέσσερα , ξυπόλητη, γυμνή

Είχε λυσσάξει και δάγκωνε
απαρηγόρητη
Οι άνεμοι γδύσανε τη καρδιά της και πονούσε.
……………
Σκέφτομαι τα σίδερα και τη φωτιά
σκέφτομαι τα αγρίμια
κ ύστερα πάλι...
φυσούν οι άνεμοι της άνοιξης
μα φυσούν χαμηλά
δε ταράζουν τα αγέρωχα σύννεφα

Δε φοβάμαι πια την Άνοιξη
φοβάμαι την ανάμνησή της.

παλιέ μου φίλε

Ήρθε και με βρήκε καθώς κοίταζα τη θάλασσα
τρελαμένος
έπινε συνέχεια φραπέδες και κάπνιζε
(όπως κάναμε τότε)
και μου έλεγε αυτά που λέγαμε στα δεκαοκτώ μας
για τις γυναίκες και το θάνατο.

Βαθιά στα μάτια του ένας μου εαυτός
με κοίταζε κ΄ αυτός λησμονημένος κ’ άγνωστος
σα τον παλιό μου φίλο
χαμένοι κ οι δυό στις δίνες του χρόνου
και τη λησμονιά

Όλη νύχτα μιλούσε μιλούσε ,κάπνιζε ,έπινε φραπέδες
ήρθαν και τον μάζεψαν την επαύριο..

Ο κλέφτης της οργής

Έκανε κάτι μεγάλες δρασκελιές
στο ανήφορο
φορούσε κάτι τεράστια γυαλιά
του άρεσαν
αυτά που φοράνε οι μοτοσικλετιστές
με κοίταξε που έψαχνα το βλέμμα του
και κοντοστάθηκε
μέρα μεσημέρι στον τεράστιο κόσμο
που ζούμε και οι δύο
αυτός τρελός που πήγαινε στά καφενεία
και γώ που κοίταζα τα μάτια του
-δυο τεράστιους μαγνήτες της οργής-

Εφυγε κάτω από το ήλιο
με μεγάλες δρασκελιές
για το αδυσώπητο καφενείο
να κλέψει
την οργή και των άλλων
που περίμεναν τη σειρά τους.


..... ο διάλογος με την Nikareti από το λογόκηπο

Re: Ο κλέφτης της οργής
από Nikareti
πολύ original τελικά το διαβάζω και το ξαναδιαβάζω, έρχεται λοιπόν ο κλέφτης της οργής, έχω την εντύπωση όμως πως δεν την κλέβει πραγματικά, με τα μάτια-μαγνήτες παίρνει ένα μέρος αναγκαστικά, δεν μπορεί να βγει εντελώς από μέσα μας η οργή, μόνο να εκτονωθεί ίσως.

Re: Ο κλέφτης της οργής από keadas
Όντως την έκλεβε ! Μάλλον αυτό είχε μάθει να κάνει από παιδί και το έκανε όπως κάνομε όλοι τη δουλειά μας.
Είχα παρατηρήσει ότι όποτε τον έβλεπα –χωρίς ποτέ να πούμε τίποτε-με άλλαζε ψυχικά
και αυτό που γράφω εδώ ήταν η τελευταία μας συνάντηση.
Αυτοκτόνησε .

Re: Re: Ο κλέφτης της οργής από Nikareti
μάλιστα! Αυτή η πληροφορία υπάρχει στο ποίημα, γιατί τον κλέφτη τον λυπήθηκα τρομερά και σκεφτόμουν τι τρομερό να του συνέβη και όντως του συνέβη το τρομερότερο.

forms of time b

Get this widget Track details eSnips Social DNA

(η μουσική για την οποία φτιάχτηκε)

Μορφές του Χρόνου (σχεδίασμα β)

Ψάξε!
Αυτά που χάθηκαν και φύγαν.
Ψάξε μέσα στου χρόνου τις στοές.
Τα 'χει μαζί του απόψε το φεγγάρι
Πάνω στις παγωμένες κορυφές.

Παίξε ξανά της νύκτας το τραγούδι.
Πάμε μαζί στου χρόνου τις ακτές
Να δούμε να φυτρώνει το λουλούδι
Που 'ναι μαζί το αύριο και το χθες.

Θα 'ρθει η πικρή αυγή.
Πάνω στο μνήμα
οι άνεμοι θα λένε προσευχές.
Τη νύχτα, άλλη μια μορφή
θα περιμένει
Στης λησμονιάς τις φεγγαρόλουστες ακτές.