Αλλη μια νύχτα

Άλλη μια νύχτα


Ξεκίνησα και ΄γω ένα σπίτι πριν από τριάντα χρόνια…
μα δε το τέλειωσα ποτέ
δεν έβαλα πόρτες
δε σοβάντισα τους τοίχους…
Έβαλα όμως ένα παράθυρο σ ένα δωμάτιο
και κρέμασα μια κουβέρτα για πόρτα
μα τη φάγανε οι κατσίκες
που μπαινόβγαιναν από το στάβλο
όχι όλη
κρέμεται μισοφαγωμένη
χα χα χα χα ..
χέστηκε ο ξάδερφός μου από το φόβο του
στο φώς του φεγγαριού
και φώναζε
-Παναγία μου Παναγία μου κρεμάστηκε !
καλός άνθρωπος
ο μόνος που μ αγαπά
ήρθε και θάψαμε τη μάνα μου
έβρεχε!
κ ας του ‘καμα μήνυση για το χωράφι
είναι καλός άνθρωπος
όταν βρω τ αρχαία
και θα ,μαι εκατομμυριούχος…
εκατομμυριούχος …
έχω καιρό να τον δω
τρία χρόνια τέσσερα που ζούσα στη σπηλιά τ’Αι Γιάννη με τον άλλο παλαβό
τον είδα μόνο μια φορά
με πήρε στο σπίτι , με τάισε, ήπια κρασί
και ρίχτηκα στην υπηρέτρια
καλό κομμάτι όμως
στενοχωρήθηκε μα μού ‘δωσε και λεφτά..
απόψε πάλι τινάξαμε τη μπάνκα
τάπια όλα

για δες όμορφες που είναι οι ελιές
στο άνεμο της νύχτας
για δες το φεγγάρι που στάζει σαν μέλι
από τ ασημένια φύλλα …

δε με βλέπουν οι οδηγοί
μ΄αρέσει αυτό
εγώ τους βλέπω
πάνε σπίτια τους
εγώ έπεσα εδώ
δεν είδα το χαντάκι μα δε κάνει κρύο ούτε βρέχει
που να πάω
στο στάβλο κοιμάμαι όταν βρέχει
είναι ζεστά
ακούω την ανάσα τους
αλλιώς έρχεται εκείνο το μαύρο πράγμα
και γκρεμίζει τη καρδιά μου
κάπου δίχως τέλος
και κάνει τον κόσμο να μοιάζει
σα σκοτωμένο ζώο
ζεστό και σκοτωμένο
κάνει τον κόσμο κρέας
κρέας φρεσκοσφαγμένο
χωρίς δικαιολογίες
…και ναι μωρέ δε πειράζει
είναι όμως καλό παιδί
έξυπνο…
παιδί λέει !
εξήντα χρονώ άθρωπος…

μόνο το κρασί

Ο Παππούς σταύρωνε το μαξιλάρι
εγώ τι να σταυρώσω να κοιμηθώ
τα χόρτα …
Μάνα μου !
θέλω να περάσει κ άλλο αμάξι
να φωτίσει τις ελιές
και τα χόρτα
τα χόρτα που είναι στη άκρη του δρόμου
τα χόρτα αγαπώ !
τι περιμένουν κ αυτά από τη ζωή
γιατί ζουν
δε πίνουν κιόλας….